W roku 2017 minęła 260. rocznica istnienia zabytkowego, drewnianego kościoła pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach. W ramach przygotowań do tego Jubileuszu została przeprowadzona na parafialnym cmentarzu renowacja i konserwacja zabytkowych nagrobków z przełomu XIX i XX wieku. Usytuowane na kwaterach groby – ze względu na znajdujące się na nich pomniki oraz inskrypcje – mają swoją historyczną i kulturową wartość. Stan ich zachowania, niestety, ciągle się pogarszał. Czas zrobił swoje. Zniknęły z krzyży żeliwne i cynowe krucyfiksy, a piaskowcowe monumenty trawione były przez kapryśną pogodę, kruszącą epitafijne napisy oraz informacje o zmarłych. W starych dokumentach zachowała się wzmianka, że właściciel majątku paniowskiego – hrabia Ryszard von Posadowsky-Wehner – w roku 1868 podarował gminie kościelnej trzy czwarte morgi gruntu na poszerzenie cmentarza. Ziemię tę wcześniej wykupił od gospodarzy, których grunty do nekropolii przylegały, rezerwując sobie na niej miejsce na rodzinny grobowiec. Odchodząc z Paniów w 1896 roku, prosił, w liście do proboszcza, o opiekę nad grobami swoich dzieci. Grób jego syna Carla (ur. 1851, zm. 1867) zachował się do dziś. Odnawiając kwaterę jego pochówku, spełniamy tę historyczną prośbę. Jako pierwszy został odrestaurowany grób Juliusza Moslera, zarządcy paniowskiej gorzelni na przełomie XIX i XX wieku, której budynek z czerwonej, klinkierowej cegły zniknął z naszego krajobrazu na początku XXI stulecia. Łącznie odnowionych zostało osiem zabytkowych nagrobków. Renowacyjnych i konserwatorskich prac podjęli się artyści plastycy – Stanisław Pietrusa i Marek Maciąg, mający duże doświadczenie w realizacji tego typu projektów. Na podstawie decyzji, wydanej przez Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach, pięć nagrobków, po odrestaurowaniu, pozostanie na swoich historycznych kwaterach. Trzy pomniki natomiast, które w latach ubiegłych usunięto z miejsc pochówku, wkomponowane zostały w przestrzeń znajdującą się pod kamiennym murem, w linii pozostałych mogił, przy wolnostojącej dzwonnicy, od strony głównego wejścia na cmentarz. To swoiste lapidarium, jako Świadectwo Pamięci o naszych Przodkach, Historii i Tożsamości, stało się strefą zadumy i nostalgii dla wszystkich, którzy odwiedzą kiedykolwiek paniowską nekropolię. Uroczyste poświęcenie odnowionych Miejsc Pamięci odbyło się podczas głównych obchodów Jubileuszu 260-lecia naszej świątyni w 2017 roku.